حذف کادمیوم از محیط های آبی از طریق نانوذرات آهن صفر ظرفیتی
Authors
abstract
در سال های اخیر از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی به منزلۀ فناوری نوظهور، به صورت موفقیت آمیزی در جهت حذف فلزات سنگین از محلول های آبی، استفاده شده است. کادمیوم از مهم ترین فلزات سنگین است که به دلیل آثار مخرب روی محیط زیست و سلامتی انسان، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و به همین دلیل محققان بسیاری تحقیقاتی را در زمینۀ روش های حذف این فلز سنگین از محیط های آبی انجام داده اند. در این تحقیق کارایی نانوذرات آهن در حذف کادمیوم از محیط آبی بررسی شد که از نانوذرات آهن در ابعاد 8- 18 نانومتر و سطح مؤثر 59-79 m2/g با رنگ سیاه و مورفولوژی کروی استفاده و آثار پارامترهای میزان نانوذرات، ph محلول، غلظت های متفاوت محلول و زمان آزمایش ارزیابی شد. برای تهیۀ محلول کادمیوم از نمک کلرید کادمیوم و برای تغییرات ph، از هیدروکسید سدیم و اسید کلریدریک استفاده شد. بر اساس نتایج، مقادیر بهینه برای فرایند جذب در ph برابر با 2/7، زمان آزمایش 30 دقیقه، میزان جاذب 5/0 گرم در 100 میلی لیتر محلول و غلظت اولیۀ کادمیوم در محلول 5 میلی گرم در لیتر معرفی شدند. بر اساس نتایج، نمونۀ تحقیق از مدل ایزوترم جذب لانگمیر پیروی کرد.
similar resources
مقایسه کارایی نانوذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات منگنزی در حذف یون کادمیوم از محیط های آبی
چکیده: مقدمه: کادمیوم به دلیل خصوصیاتی از قبیل پایداری و تجمع پذیری در محیط زیست خطرناک است. هدف از این بررسی، حذف یون کادمیوم در شرایط مختلف توسط نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات منگنزی بود. مواد و روش ها: جاذب ها طبق روش های استفاده شده در متون ساخته شدند. بعد از مطالعه ناپیوسته جذب یون کادمیوم از محلول سنتتیک (تحت شرایط مختلف pH، غلظت و زمان تماس) توسط نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات من...
full textحذف کادمیوم از محیطهای آبی از طریق نانوذرات آهن صفرظرفیتی
در سالهای اخیر از نانوذرات آهن صفرظرفیتی بهمنزلۀ فناوری نوظهور، به صورت موفقیتآمیزی در جهت حذف فلزات سنگین از محلولهای آبی، استفاده شده است. کادمیوم از مهمترین فلزات سنگین است که به دلیل آثار مخرب روی محیطزیست و سلامتی انسان، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و به همین دلیل محققان بسیاری تحقیقاتی را در زمینۀ روشهای حذف این فلز سنگین از محیطهای آبی انجام دادهاند. در این تحقیق کارای...
full textمقایسه کارایی نانوذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات منگنزی در حذف یون کادمیوم از محیط های آبی
چکیده: مقدمه: کادمیوم به دلیل خصوصیاتی از قبیل پایداری و تجمع پذیری در محیط زیست خطرناک است. هدف از این بررسی، حذف یون کادمیوم در شرایط مختلف توسط نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات منگنزی بود. مواد و روش ها: جاذب ها طبق روش های استفاده شده در متون ساخته شدند. بعد از مطالعه ناپیوسته جذب یون کادمیوم از محلول سنتتیک (تحت شرایط مختلف ph، غلظت و زمان تماس) توسط نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات من...
full textاستفاده از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی جهت حذف مواد رنگزا
رشد روزافزون جمعیت کشورها و فعالیتهای صنعتی از یک سو و رعایت نکردن الزامات زیستمحیطی از سوی دیگر، سبب شده است تا در چند دهه اخیر، مقادیر زیادی از آلایندهها از جمله مواد رنگزا به واسطه عواملی نظیر دفع نامناسب پسابها و ضایعات مراکز صنعتی، استفاده وسیع از مواد رنگزا و غیره به منابع آب وارد شوند که بسیاری از آنها سمی و غیرقابل تجزیه زیستی هستند. فناوری استفاده از نانوذرات فلزی صفر ظرفیتی در...
full textبررسی حذف نیترات از محلولهای آبی با نانوذرات آهن صفر ظرفیتی پایدارشده با نشاسته
زمینه و هدف : نیترات یکی از آنیونهای معدنی است که در نتیجه اکسیداسیون نیتروژن عنصری حاصل میشود. فاضلابهای شهری، صنعتی، مواد دفعی حیوانی وگیاهی در شهرهای بزرگ که دارای نیتروژنآلی هستند به خاک دفع میشوند. خطر اولیه نیترات در آبهای آشامیدنی زمانی اتفاق میافتد که در دستگاه گوارش فرم نیترات به نیتریت تبدیل شود. نیتریت باعث اکسید شدن آهن موجود در هموگلوبین گلبولهای قرمز شده در نتیجه گلبولهای ق...
full textتأثیر نانوذرات آهن صفر ظرفیتی بر حذف آرسنیک پنج ظرفیتی از آب آشامیدنی
آرسنیک یکی از سمّیترین آلایندههای موجود در آبهای زیرزمینی و سطحی است که سلامت انسان و سایر موجودات زنده را به خطر میاندازد. حذف آرسنیک توسط روشهای مختلفی انجام شده است. در این تحقیق میزان حذف آرسنیک و کاهش آن با استفاده از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی تا حد استاندارد (0/01 میلیگرم در لیتر) از آب آشامیدنی بررسی گردید. آزمایشها بر اساس روش بچ در راکتور با حجم 100 میلی لیتر آب حاوی 1 میلیگرم در لی...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
محیط شناسیPublisher: دانشگاه تهران
ISSN 1025-8620
volume 41
issue 2 2015
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023